Ben

En sevdiği renk mor olan kadın En sevdiği kelime 'asi En sevdiği oyun incitmek beni Hıncı çocukluktan kalma yara izi

Zamanı, yaralarla ölçen kadın Geçmişiyle kavgalı Tanrı'ya sığınan kız çocuğu geceleri İsyankar gündüzleri

İpleri dolaşmış uçurtmalar misali Ne beraber uçabildik, boşverip şu dünyayı Ne gidebildik kendi yolumuza Rüzgarda savruk, başına buyruk Senle ben

Kırdığı kalpleri dizmiş ipe Genede en büyük zararı kendine Ayak izlerini kuşlar yesin diye Ekmek kırıntıları bırakır geride

En sevdiği ses, çocuk sesi Oysa, anne olmayı istememiş Yıllar var ki kendi Hiçbir zaman kök salmamış ki Sırf birgün çekip gidebilmek için

İpleri dolaşmış uçurtmalar misali Ne beraber uçabildik, boşverip şu dünyayı Ne gidebildik kendi yolumuza Rüzgarda savruk, başına buyruk Rüzgarda savruk, başına buyruk Senle ben

Genede bulup birbirimizi Aldatma pahasına sevdiklerimizi Ağlayarak seviştiğim kadın İpleri dolaşmış uçurtmalar misali

İpleri dolaşmış uçurtmalar misali Ne beraber uçabildik, boşverip şu dünyayı Ne gidebildik kendi yolumuza Rüzgarda savruk, başına buyruk Rüzgarda savruk, başına buyruk Senle ben

Kaç gece göğsünde uyuduğum kadın Hep tek başıma uyandım